Dit artikel verscheen oorspronkelijk in de &Holland, een online magazine van de Provincie Noord-Holland.
Hollandse luchten, met hun karakteristieke wolkenformaties, waren lange tijd het domein van schilders als Jacob van Ruysdael en generaties kunstenaars na hem. Sinds afgelopen zomer staat ‘Hollandse Luchten’ voor het gelijknamige platform van inwoners van de IJmond. Daar meten ze een jaar lang zelf de kwaliteit van de lucht in hun woonomgeving.
Na de nodige voorbereiding, en het werven van belangstellenden, zijn de metingen in juli van start gegaan. In de IJmond komen, verdeeld over inwoners van meerdere gemeenten, uiteindelijk 150 sensoren te staan. Tel je daar de sensoren bij op die dit najaar nog in Zaanstad en Amsterdam-Noord worden geplaatst, dan brengt dat het totaal op 200. Gemeten wordt de aanwezigheid van fijnstof, stikstofdioxide en ozon. Waar in de IJmond vooral fijnstof van belang is, vanwege de uitstoot van Tata Steel, is dat in Zaanstad en Amsterdam-Noord met name stikstofdioxide, veroorzaakt door verkeer.
Wat de sensoren registreren, is zichtbaar op een kaart voor iedereen die over internet beschikt (werkt niet in Internet Explorer). Ook voor geïnteresseerden die zelf niet meedoen aan dit project. Iedere meter heeft een eigen nummer, zodat deelnemers de prestaties van ‘hun’ sensor kunnen volgen. De kaart toont ook de gegevens van het officiële, landelijke luchtmeetnet van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). Er wordt minimaal voor de duur van 1 jaar gemeten. Eind 2019 worden de tot dan toe verkregen gegevens aan een eerste analyse onderworpen.